Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wołowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Wołowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Remian

Protokolant: Mariola Duszyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02.06.2016 r. w W.

sprawy z powództwa małoletniego O. T. O. reprezentowanego przez matkę A. B. (1)

przeciwko J. O.

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanego J. O. (PESEL (...)) tytułem alimentów na rzecz małoletniego powoda O. T. O. ur. (...) w B. (PESEL (...)) kwoty po 550 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 13.04.2015 r., płatne z góry do 12-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletniego powoda – A. B. (1) (PESEL (...)), w miejsce dotychczasowych alimentów orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 15.05.2012 r. w sprawie sygn. akt III RC 52/12 w kwotach po 450 zł miesięcznie;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nie obciąża pozwanego kosztami opłaty sądowej, zaliczając ją na rachunek Skarbu Państwa;

V.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa A. B. (1) działając w imieniu małoletniego O. T. O. wniosła o podwyższenie od pozwanego J. O. alimentów z kwoty po 450 zł miesięcznie do kwoty po 700 zł miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu podniosła, iż od daty poprzedniego ustalenia alimentów znacznie wzrosły potrzeby małoletniego. Wskazała, iż miesięczny koszt utrzymania dziecka wynosi kwotę 1.250 zł. Zaznaczyła, iż kontynuuje naukę i świadczy dorywczo pracę, osiągając z tego tytułu kwotę 600 zł miesięcznie.

Pozwany J. O. wniósł o oddalenie powództwa. Podał, iż alimenty są egzekwowane przez komornika sądowego, co utrudnia mu znalezienie lepiej płatnej pracy. Podał, iż sytuacja matki małoletniego polepszyła się, gdyż ukończyła szkołę i świadczy pracę. Zaznaczył, iż po opłaceniu alimentów zostaje mu niewiele na życie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 15.05.2012 r. w sprawie sygn. akt III RC 52/12 zobowiązano pozwanego J. O. do łożenia alimentów na rzecz małoletniego O. T. O. w kwocie po 450 zł miesięcznie.

W tej dacie przedstawicielka ustawowa wychowywała 9 – cio miesięcznego syna i zamieszkiwała wspólnie z siostrą. Prowadzili wspólnie gospodarstwo domowe, zaś A. B. (1) przekazywała na pokrycie kosztów eksploatacji mieszkania kwotę 300 zł miesięcznie. Matka małoletniego uczyła się w III klasie Technikum Hotelarskiego w W.. Otrzymywała kwotę 170 zł zasiłku z tytułu samotnego wychowywania dziecka. Koszt miesięcznego utrzymania małoletniego wynosił kwotę 800 zł.

Pozwany pracował w firmie (...) w W. za wynagrodzeniem 1.536 zł brutto (1.141 zł netto) miesięcznie. Innych dochodów, ani majątku nie miał. Zamieszkiwał wspólnie z rodzicami, dokładając się do rachunków kwotą 100 – 150 zł miesięcznie. Wydatkował kwotę 400 zł miesięcznie na paliwo, by móc dojechać do pracy. Na zaspokojenie swych potrzeb wydatkował kwotę 400 zł. Na zakup papierosów przeznaczał kwotę 200 zł miesięcznie.

(dowód: akta SR w Wołowie o sygn. III RC 52/12 – w załączeniu)

A. B. (1) ukończyła 23 rok życia. Zamieszkiwała do 15.04.2016 r. wraz z małoletnim w mieszkaniu rodziców. Przekazywała na pokrycie kosztów eksploatacji mieszkania kwotę 300 zł miesięcznie. Od dnia 16.04.2016 r. wynajęła mieszkanie i z tego tytułu płaci kwotę 500 zł czynszu i kwotę 265 zł za zużycie mediów w stosunku miesięcznym. Zatrudniona jest w spółce (...) w B. na stanowisku higienistki stomatologicznej. Do października 2015 r. miała zawartą z firmą umowę zlecenia - osiągając dochód w granicach 800 – 1000 zł miesięcznie, zaś później zawarła umowę o pracę na ¾ etatu - za wynagrodzeniem 1.963 zł brutto (1.440 zł netto) miesięcznie. Pracuje w godzinach popołudniowych, co zmusza ją do wynajęcia opiekunki do syna, której przekazuje kwotę 200 zł w skali miesiąca. Na zakup paliwa celem dojazdu do pracy wydatkuje kwotę w granicach 200 – 250 zł miesięcznie. Do czerwca 2016 r. uczęszczała do Szkoły Policealnej Medycznej we W., ponosząc koszt zakupu biletu miesięcznego w kwocie 134 zł. Małoletni uczęszcza do przedszkola i z tego tytułu matka wydatkuje kwotę 200 zł tytułem opłaty stałej oraz kwotę 80 zł na wyżywienie w skali miesiąca. Za ubezpieczenie syna zapłaciła kwotę 45 zł. Małoletni często bierze udział w wycieczkach, co łączy się jednorazowo z wydatkowaniem kwoty 45 zł. Przedstawicielka ustawowa wydatkuje w skali miesiąca na wyżywienie syna kwotę w granicach 200 zł, zaś na zakup środków higieny 40 zł. W skali kwartału na zakup ubrań i obuwia wydatkuje kwotę w granicach 400 – 500 zł. Małoletni pozostaje pod opieką endokrynologa i matka przeznacza kwotę 50 zł kwartalnie na wizytę u lekarza. W styczniu 2016 r. małoletni chorował i na zakup lekarstw matka wydatkowała kwotę 150 zł. Małoletni uczestniczy w zajęciach szkółki piłkarskiej, co łączy się z koniecznością ponoszenia opłaty miesięcznej w kwocie 40 zł. Małoletni w związku ze stwierdzoną nadwagą, koślawością kolan ma wskazane ćwiczenia na basenie, zaś zakup karnetu łączy się z wydatkowaniem kwoty 120 zł w skali miesiąca. Na zaspokojenie swych potrzeb przedstawicielka ustawowa wydatkuje kwotę 300 zł w skali miesiąca. Pozwany z małoletnim kontaktuje się rzadko i prócz alimentów w inny sposób mu nie pomaga.

(dowód: zeznanie przedstawicielki ustawowej A. B. / protokół – k. 66 – czas 00:14:36 – 00:52:44, k. 78 – czas 00:51:55–00:56:16/; zaświadczenie /k.6,7/; zeznanie podatkowe PIT - 37 /k.8-11/; faktura VAT /k. 58-61,72/; potwierdzenie przelewu /k. 19/; oświadczenie /k.57/; zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach /k. 25,45/; decyzja Burmistrza Gminy W. /k. 20,71/)

Pozwany J. O. ukończył 26 rok życia i z zawodu jest hydraulikiem. Pracuje nadal w firmie (...) w W. jako ślusarz i osiąga wynagrodzenie 1.826 zł brutto (1.351 zł netto) miesięcznie. Dojeżdża do pracy samochodem, pokonując w ciągu 1 dnia odległość 12 km na trasie B. – W. i z powrotem. Ponosi koszt zakupu paliwa celem dojazdu do pracy w kwocie ok. 100 zł w skali miesiąca. Na ubezpieczenie roczne samochodu przeznacza kwotę 800 zł, zaś na jego przegląd kwotę 100 zł. Zamieszkuje wspólnie z matką i rodzeństwem, dokładając się do rachunków i wyżywienia kwotą 100 zł miesięcznie. Wydatkuje dodatkową kwotę 100 zł miesięcznie na zakup paliwa do samochodu, by móc gdzieś dojechać. Na zakup ubrań i obuwia wydatkuje kwotę 400 zł w skali roku. Na zakup papierosów przeznacza kwotę 200 zł miesięcznie. Opłaca abonament TV kwotą 49 zł miesięcznie. Pozwany jest w związku z J. C. (1) i planuje z nią zamieszkać. W tym celu chce wyremontować część domu.

(dowód: zeznanie pozwanego J. O. / protokół – k. 78 – czas 00:23:05 – 00:50:16 /; zeznania świadka J. C./protokół–k.78–czas00:05:02–00:16:24/; zeznanie podatkowe PIT - 37 /k.29-30/; informacja o dochodach PIT - 11 /k.32-33/;informacja miesięczna ZUS /k. 48-56/, zaświadczenie o zarobkach /k. 37,47/)

W oparciu o ustalony stan faktyczny Sąd zważył, co następuje:

Podstawą prawną powództwa zgłoszonego przez małoletniego O. T. O. stanowi przepis art. 138 k.r.o. Stanowi on, iż w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami. Wskazać należy, iż wzrostowi kosztów utrzymania osoby do alimentów uprawnionej z jednej strony musi towarzyszyć wzrost możliwości dochodowych i majątkowych osoby do alimentów zobowiązanej z drugiej strony. Zakres świadczeń nie może zostać tak ustalony, aby ich spełnienie powodowało u zobowiązanego niedostatek.

Na wstępie należy wskazać, iż od daty poprzedniego ustalenia wysokości alimentów, tj. od wydania wyroku w dniu 15.05.2012 r. potrzeby uprawnionego wzrosły do wysokości wskazanej w trakcie zeznania przez jego matkę, zważywszy na to, iż dziecko znajduje się na etapie wzrostu oraz uczęszcza do przedszkola. Koszt miesięcznego utrzymania małoletniego można ustalić na kwotę 1.100 zł i winien on obciążać jego rodziców w częściach równych. Natomiast możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego zmieniły się w taki sposób, że jest w stanie płacić alimenty w kwocie 550 zł miesięcznie. Pozwany jest zatrudniony w firmie (...) i osiąga wynagrodzenie 1.826 zł brutto (1.351 zł netto) miesięcznie, a zatem jest ono wyższe o kwotę 210 zł netto miesięcznie od tego, które otrzymywał w dacie wydania poprzedniego wyroku. Z zeznań pozwanego wynika, iż ponosi wydatek w kwocie 300 zł na zakup paliwa do pracy, co w ocenie Sądu jest zawyżone. Zwarzywszy na to, iż miejscowość B. ( miejsce zamieszkania pozwanego) dzieli od W. ( miejsce pracy pozwanego ) dzieli odległość 6 km, a zatem pozwany w ciągu 1 dnia pokonuje odległość 12 km, zatem w skali miesiąca ( 21 dni pracy ) pokonuje odległość 252 km, co przy zużyciu 8 litrów na 100 km i cenie 4,45 zł za litr paliwa, daje wydatek na zakup paliwa w kwocie ok. 100 zł w skali miesiąca. Wskazać należy, iż wydatki ponoszone przez pozwanego na zakup papierosów w kwocie 200 zł w skali miesiąca mogłyby ulec zmniejszeniu. Dodatkowo należy zauważyć, iż pozwany jest z zawodu hydraulikiem, a skoro nie świadczy pracy w nadgodzinach, ma możliwość dodatkowo zarobić po pracy.

W tym zakresie należy wskazać, iż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.), choćby nawet nie zostały w tych granicach pokryte wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje na to, iż matka małoletniego powoda osiąga aktualnie dochód w kwocie 1.440 zł netto miesięcznie, a zatem ma możliwość uczestniczenia również w pokrywaniu kosztów utrzymania syna..

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w pkt. I i II wyroku.

Ustalając stan faktyczny Sąd dał wiarę zeznaniom stron, za wyjątkiem tej części zeznań pozwanego odnoszących się do kosztów dojazdu do pracy z przyczyn opisanych powyżej oraz treści dokumentów, z których dowody przeprowadzono, gdyż nie nasuwają one wątpliwości co do swej prawdziwości i wzajemnie się uzupełniają tworząc logiczny obraz rzeczywistości.

Orzeczenie o kosztach procesu, zawarte w punkcie III sentencji wyroku, zostało oparte na treści art. 100 k.c., stanowiącym, iż w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Mając na uwadze całość żądania pozwu w wysokości 3.000 zł, żądanie powoda zostało uwzględnione w kwocie 1.200 zł, to jest w 40% , zaś jego koszty wyniosły 600 zł, tj. koszt zastępstwa procesowego ustalony na podstawie § 6 pkt 3 w zw. z § 2 i 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 461 ze zm.), zaś pozwany wygrał proces 60%. W takim też stosunku Sąd rozdzielił poniesione przez strony koszty procesu, zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 240 zł tytułem kosztów procesu.

Orzeczenie zawarte w pkt. IV wyroku znajduje swoje uzasadnienie w art.113 ust. 1 Ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz. U. Nr 167, poz.1398 z p.z. ).

Orzeczenie zawarte w pkt. V wyroku znajduje swoje uzasadnienie w art. 333 k.p.c.